Просмотр

{Otworz [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] butelke tudziez powachaj, polecila, nie zwazajac na drwiny. Nalezacy do mnie ojciec rzeczywiscie przechowywal
wode w garazu. Warstewka po wybielaczu sprawia, ze woda sie nie psuje.
Za chwile. Skonczylam jedno opakowanie krakersow natomiast zabieralam sie w srodku nastepne. Byly
nieswieze, jednakowoz natomiast nie inaczej smakowaly jak specjal. Gdy skonczylam trzecie, uswiadomilam sobie,
ze popekane wargi natomiast kaciki ust pala mnie od czasu soli.
Poszlam za rada Melanie a dzwignelam jedna sposrod butelek. Okazalo sie nie wczesniej, iz mam bardzo
malo sily w ramionach - ledwie dalam rade. Zaniepokoilo owo nas obie. Jak duzo zdrowia
stracilysmy? Kiedy dlugo jeszcze wytrzymamy?
Nakretka tkwila nader mocno. W koncu natomiast udalo mi sie ja odkrecic zebami. Bardzo
ostroznie powachalam skraj, dlatego ze nie usmiechalo mi sie zemdlec od oparow wybielacza.
Chemiczna zapach byla choc ledwie wyczuwalna. Wciagnelam won glebiej. Pustoslowie, bez
dwoch zdan. Zatechla, jednakze natomiast. Wzielam zbity lyczek. Nie byl to smak gorskiego
strumyka, ale ostatecznie poczulam w ustach wilgotnosc. Zaczelam sciskac lapczywie.
Nie rozpedzaj sie owszem, przestrzegla mnie Melanie a musialam przyznac jej racje. Mialysmy
farta, znajdujac wode, ale nie znaczylo owo, iz jest dozwolone ja zmarnowac. Poza tym usta przestaly
mnie w tej chwili palic tudziez od nowa mialam ochote cos skonsumowac. Siegnelam po zgniecione ciastka z kremem i
wylizalam trojka prosto z papierka.
Ostatnia szafka byla pusta.
Gdy owszem skurcze zoladka cokolwiek zelzaly, az do moich mysli zaczelo dociekac zniecierpliwienie
Melanie. Wyciagnelam z torby puste butelki po wodzie zas bez wahania zapakowalam zdobycze
do torby. Pojemniki po wybielaczu multum wazyly, acz byl to uradowany ekwipunek. Oznaczal, ze
tego wieczoru nie poloze sie chrapac glodna zas spragniona. Oprocz tym czulam iniekcja cukru w
zylach. Nie zastanawiajac sie jak mucha w smole, [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] wyszlam prosto w objecia upalnego popoludnia.|Dzien wczorajszy [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] o swicie zjadlam na sniadanie ostatnie ciastko z kremem. Po poludniu znalazlam
podwojny zwienczenie a ponownie skrecilam na swit. Melanie pokazala mi, kiedy wyglada kolejny
punkt przykladowy, obiecujac, ze owo natychmiast przeszly. Zeszlej nocy wypilam smieci wody. Tak
skonczyl sie dwadziescia cztery godziny czwarty.
Dzisiejszy rano byl w tym momencie mglistym wspomnieniem oslepiajacego slonca natomiast rozpaczliwej
nadziei. Trwanie plynal nieublaganie. Z coraz to wieksza panika wygladalam na horyzoncie
ostatniego punktu. Nie widzialam zadnego miejsca, az do ktorego by pasowal. Mialo owo byc
dlugie plaskowzgorze pomiedzy dwoma lagodnymi szczytami, wznoszacymi sie po obu
stronach na ksztalt wartownicy. Jednakze widnokrag na wschodzie oraz polnocy gdy okiem
siegnac usiany byl spiczastymi wierzcholkami. Nie wybitnie potrafilam sobie zobaczyc w wyobrazni, ze
gdzies tam jest pozycja, ktorego szukamy.
Pare godzin przedtem poludniem zatrzymalam sie, azeby odprezyc sie. Gwiazda swiecilo jeszcze ze
wschodu, pionowo w oczy. Bylam istotnie oslabiona, iz az sie tego balam. Od czasu jakiegos czasu bolaly
mnie wszystkie miesnie zas to nie od chodzenia. Przeciwnie, czulam zmeczenie w nogach,
doskwieralo mi rowniez sen na ziemi; obecnie wprawdzie pojawilo sie cos zupelnie nowego. Moje cialo
sie odwadnialo zas przed chwila przeciw temu buntowaly sie miesnie. Wiedzialam, iz ospale w tym momencie nie
wytrzymam.
Obrocilam sie na chwile plecami az do slonca, izby zadowolic twarzy.
I wtedy zobaczylam owo, czego owszem w zolwim tempie szukalam. Dlugi wyzyna oraz dwojka charakterystyczne
szczyty, nie do przeoczenia. Wznosily sie w oddali na zachodzie, w samej rzeczy het, ze zdawaly sie
migotac niby miraz, wiszac ponad pustynia na podobienstwo ciemnej chmury. Przez
caly trwanie szlysmy w zlym kierunku. Zeby w owa strone dojsc, musialybysmy ukonczyc jeszcze wiecej
mil niz do tej pory.
- Niemozliwe - wyszeptalam jeszcze raz.
Melanie zastygla w mojej glowie do glebi oslupiala, nie przyjawszy tego do wiadomosci.
Czekalam, wodzac wzrokiem po znajomej linii. Gdy w koncu dotarla do niej bezlitosna
prawda, ogarnela ja afroamerykanka rozpacz. Upadlam na kolana przygnieciona ciezarem jej uczuc.
Cichy placz niosl sie w moich myslach bolesnym echem. Zaczelam bezglosne szlochac. Slonce
pelzlo mi po plecach, wlewajac gorliwosc w gestwa moich czarnych wlosow,
Zanim oprzytomnialam, moj miejsce zacienione malo co gruntownie zniknal pode mna. Z duzym wysilkiem
dzwignelam sie sposrod kolan. W skore na nogach wbily mi sie male, ostre kamyczki, toz nawet|nie [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] strzepnelam. Mozolnie wpatrywalam sie w rozpaczliwy wyz, szydzacy ze mnie z
daleka.
W koncu ruszylam zanim siebie, nie az do konca wiedzac po co. Wiedzialam w srodku to, iz byla to
wylacznie moja orzeczenie. Melanie skulila sie, zamknieta w kapsulce bolu. Nie moglam juz
liczyc na jej pomoc.
Posuwalam sie az do przodu sposrod mozolem. Sucha gleba chrzescila mi pod nogami.
- Przy tym byl lecz wciaz starym, zbzikowanym dziwakiem - wymamrotalam do siebie. Nagle
wstrzasnal mna przemozny dreszcz, zas z pluc wydobyl sie natarczywy, charkotliwy kaszel. Dopiero
kiedy poczulam szczypanie w oczach, dotarlo az do mnie, ze sie smieje.
- W owa strone nul... nie ma... zas w zadnym wypadku... nie bylo - wyrzucilam z siebie, targana spazmami histerii.
Szlam chwiejnym krokiem, jakbym byla pijana, pozostawiajac w srodku soba nierowne slady stop.
Nie. Melanie otrzasnela sie sposrod letargu, zeby bronic tego, w co przez caly czas wierzyla. Musialam sie
gdzies poplatac. Moja wina.
Rozesmialam sie, jednakze parny wiatr porwal moj smiech.
Czekaj, probowala sprowadzic moja uwage od chwili beznadziei calej sytuacji. Bezpiecznie nie... to
znaczy... Myslisz, iz oni takze probowali w owa strone dotrzec?
Ciagle coraz sie smialam, podczas gdy nagle poczulam jej niepokoj. Zachlysnelam sie goracym
powietrzem. Kier kolatalo mi podczas gdy szalone. Gdy nareszcie zlapalam dech, nie bylo obecnie we
mnie ani krzty czarnego humoru. Odruchowo rozejrzalam sie po pustyni, szukajac dowodow
na owo, ze ktos dalszy zginal tedy przede mna. Stalam miedzy niezmierzonej rowniny i
goraczkowo wypatrywalam... szczatkow. Nie moglam sie powstrzymac.
Nie, ewidentnie, ze nie! Melanie sama sie pocieszyla. Jared nie jest przyglupek. Nie zjawialby sie
tutaj nieprzygotowany owszem kiedy my. Poza tym pewnie w ogole go po tej stronie nie bylo. Pewnie nie
rozgryzl tych znakow. Uszczerbek ze tobie sie udalo.
Nadal szlam nim siebie, z trudem tego swiadoma. Moje kroki dawny niczym w sasiedztwie takiej
odleglosci. Do tego nawet gdybysmy jakims cudownym sposobem znalazly sie znienacka przy
samym plaskowyzu, co aby nam to dalo? Bylam pewna, ze nic. Nikt tam na nas nie czekal.
- Umrzemy - powiedzialam. Zaskoczylo mnie, ze w moim zachryplym glosie w ogole nie ma
strachu. Stwierdzilam lecz wciaz fakt, jeden sposrod wielu. Slonce jest gorace. Pustynia jest [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] sucha.
Umrzemy.
Tak. Melanie oraz zachowywala spokoj. Latwiej bylo pogodzic sie ze smiercia anizeli sposrod tym,
ze zabraklo nam rozsadku.
- Nie dreczy cie to?
Myslala za sprawa chwile, nim odpowiedziala|Bodaj [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] sprobowalam. I zwyciezylam. Nie wydalam ich. Nie skrzywdzilam. Zrobilam,
co moglam, tak aby ich znalezc. Staralam sie dotrzymac slowa... Umieram w celu nich.
Naliczylam dziewietnascie krokow, przedtem udalo mi sie kontrowac. Dziewietnascie
mozolnych, daremnych, chrzeszczacych krokow.
- Tudziez ja? Czemu umieram? - zastanawialam sie halasliwie, raz jeszcze czujac szczypanie
wyschnietych oczu, na niepotrzebnie domagajacych sie lez. - Pewnie ergo, ze przegralam?
Prawda?
Trzydziesci czworka kroki po piasku.
Nie, pomyslala. Nie wydaje mi sie... Mysle... Mysle, iz byc moze... umierasz, tak aby sterczec sie
czlowiekiem. Po tych wszystkich planetach, ktore opuscilas, znalazlas na koncu miejsce i
cialo, wewnatrz ktore jestes gotowa sprezentowac obecnosc. Mysle, iz znalazlas sobie dom, Wagabundo.
Dziesiec krokow.
Nie mialam nuze sily inicjowac ust. W takim razie krzywda, ze nie moglam tu pomieszkac dluzej.
Nie bylam do konca przekonana o szczerosci jej slow. Prawdopodobnie po prostu chciala mnie
pocieszyc. Ot, skinienie wdziecznosci wewnatrz to, iz ja po tej stronie przyprowadzilam. Zwyciezyla - nie zniknela.
Nogi zaczely sie pode mna uginac. Miesnie blagaly o laska, gdy gdybym mogla im jakos
ulzyc. Pewnie bym sie zatrzymala, jednakowoz Melanie kiedy na ogol byla ode mnie twardsza.
Czulam chwilowo jej istnienie nie lecz wciaz w [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] glowie, choc dodatkowo w rekach oraz nogach. Krok mi sie
wydluzyl, slady wyprostowaly. Przemozna brutalnie woli pchala moje wpolzywe cialo ku
nieosiagalnemu celowi.
Czerpalysmy sposrod naszej beznadziejnej walki niespodziewana zabawa. Czulam Melanie, natomiast ona
czula moje cielsko. Nasze cialo. Przejela wladze ponad oslabionymi miesniami. Cieszyla sie
wolnoscia, jaka bylo gwoli niej poruszanie rekoma a nogami, nieopodal iz nie mialo to juz teraz
zadnego znaczenia. Byla zachwycona samym faktem, iz apiac przypadkiem nimi dzierzyc. To
uczucie przycmiewalo nawet smutek powolnego konania.
Co jest po smierci? - zapytala. Co zobaczysz, podczas gdy natychmiast umrzesz?
Nic. Fraza to zabrzmialo pusto, pewnie, kategorycznie. Z tej przyczyny tylko nazywamy to ostatnia
smiercia.
Dusze nie wierza w zycie po smierci?
Zyjemy duzo bicie. Czekac czegos wiecej byloby przesada. Umiera -
my wewnatrz kazdym w ogolnosci, gdy opuszczamy sylwetka zywiciela, a potem odzywam
w innym. Tym sumarycznie umre na zawsze.|Nastalo [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] dlugie cisza. Nasze kroki uprzedni co chwila wolniejsze. Zas ty? - zapytalam w koncu. Po
tym wszystkim nadal wierzysz, ze istnieje cos jeszcze? Siegnelam w myslach po jej
wspomnienia konca ludzkiego swiata.
Wydaje mi sie, ze sa takie rzeczy, ktore w zadnym wypadku nie umra.
Widzialysmy w myslach ich twarze. Nasza afekt do Jareda a Jamiego owszem zdawala
sie czyms wiecznym. Zaczelam sie dawac do myslenia, azali kostucha jest wcale silna, aby unicestwic cos
tak zywego, w istocie wznioslego. Egzystowac przypuszczalnie ta czulosc przetrwa, i Melanie wraz z nia, w jakims
basniowym domu o perlowych wrotach. Mnie w owa strone nie bedzie.
Czy chcialabym sie odlaczyc od tego uczucia? Nie bylam pewna. Czulam, iz stalo sie czescia
mnie.
Nasz trwanie dobiegal konca. Cialo slablo, z tej przyczyny nawet imponujaca zywosc woli Melanie nie mogla
sie na mnostwo zdac. Resztkami sil widzialysmy. Atmosfera, ktore wdychalysmy, zdawalo sie
pozbawione tlenu. Szlysmy, jeczac z bolu.
A moze bywalo gorzej? - zapytalam dla jaj, zataczajac sie w strone uschlego drzewka
otoczonego niskimi krzakami. Chcialysmy dotrzec az do jego znikomego cienia, zanim
upadniemy.
Nie, powiedziala. W zyciu owszem zle.
Udalo sie. Znalazlysmy sie w pajeczym cieniu martwego drzewa natomiast w jednej chwili nogi sie
pod nami ugiely. Upadlysmy do przodu, aktualnie na wiecznie chowajac fizjonomia zanim sloncem. Glowa
sama obrocila sie w bok, szukajac powietrza. Wpatrywalysmy sie z bliska w piasek,
wsluchane w osobisty glosny oddech.
Pozniej zamknelysmy oczy. Nie wiedzialysmy nawet, w jakim stopniu czasu minelo. srodek powiek
jarzylo sie czerwienia. W ogole nie czulysmy cienia, znajdowac sie prawdopodobnie natychmiast na nas nie padal.
Jak w zolwim tempie jeszcze? - zapytalam.
Nie wiem, przenigdy poprzednio nie umieralam.
Godzina? Wiecej?
Wiem tak wiele co ty.
Gdzie sa te kojoty, jak homo sapiens ich na ostatek potrzebuje...
Moze szczescie sie do nas usmiechnie... dowolny zablakany szponowiec...
To byla nasza ostatnia dialog. Myslenie kosztowalo za bardzo multum wysilku. zal okazal sie
silniejszy, niz sadzilysmy. Wszystkie miesnie ciala zmagaly sie w skurczach ze smiercia.
Nie walczylysmy. Dryfowalysmy w oczekiwaniu, pograzone w bezladnych wspomnieniach.
Dopoki zachowywalysmy samokontrola, nucilysmy sobie w glowie kolysanke. Te, ktora
spiewalysmy Jamiemu, [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] podczas gdy nie mogl usnac, skoro bylo mu zimnica albo niewygodnie, badz w ciagu|bardzo sie [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] bal. Poczulysmy, jak wtula nam sie w zaglebienie tuz ponizej ramieniem, jak
glaszczemy go po plecach. Oraz w przyszlosci wydalo nam sie, iz to nasza czaszka wtula sie w szerokie
ramie tudziez iz slyszymy kolysanke spiewana w celu nas.
Pod powiekami nam pociemnialo, atoli nie byla owo jeszcze kostucha. Na nieszczescie nastala noc.
Oznaczalo to pewno, ze nasze meki sie wydluza.
Cisza natomiast ciemnosc zdawaly sie utrzymywac sie w bezgranicznosc, az naraz dobiegl nas dowolny odglos.
Ledwo nas zbudzil. Pomyslalysmy w pierwszej chwili, iz owo omamy. A moze w koncu kojot.
Czy na owo liczylysmy? Nie bylysmy pewne. Po chwili zgubilysmy ciag mysli i
zapomnialysmy o tym.
Cos nami potrzasnelo, unioslo nasze zdretwiale rece, pociagnelo wewnatrz nie. Nie mialysmy sily
pomyslec zadnego nadzieja, toz liczylysmy na szybka kostucha. Czekalysmy, az poczujemy w
sobie kly. Acz byt przestalo nas ciagnac a popchnelo, obracajac twarza w odniesieniu do niebu.
Poczulysmy na twarzy plyw wody - mokrej, zimnej, niewiarygodnej. Sciekala nam po
oczach, obmywajac je ze zwiru. Zamrugalysmy.
Nie przeszkadzal nam piasek w oczach. Unioslysmy broda, wystawiajac usta pod adresem wodzie.
Otwieraly sie powoli natomiast zamykaly gdy pysk pisklaka.
Zdawalo nam sie, iz slyszymy czyjes westchnienie.
I raptownie glodne kawalki poplynela nam do ust. Lyknelysmy ja lapczywie zas od czasu razu sie zachlysnelysmy.
Wtedy przestala zaiwaniac. Wyciagnelysmy po nia slabe rece. Cos uderzalo nas silnie po
plecach, az zlapalysmy dech. Przez zupelny ow okres mialysmy rece w gorze, szukajac wody.
Znowu uslyszalysmy westchnienie. Tym lacznie na pewno.
Cos dotknelo naszych spekanych ust a znowu poplynela az do nich glodne kawalki. Pilysmy lapczywie, ale
juz ostrozniej. Nie wobec tego, iz balysmy sie zachlysniecia; po prostu nie chcialysmy, zeby
znowu nam ja zabrano.
Pilysmy, az rozbolal nas peczniejacy zoladek. Gdy wszelako butelka zrobila sie pusta,
zazadalysmy wiecej. Przylozono nam dopiero az do ust kolejna natomiast ja oraz oproznilysmy do
dna.
Od kolejnego lyka zoladek prawdopodobnie tak aby pekl. Mimo to zamrugalysmy, by pochwycic ostrosc i
rozejrzec sie za reszta wody. Bylo choc nadmiernie egipskie ciemnosci, nie widzialysmy na niebie ani [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] jednej
gwiazdy. Mrugnelysmy jeszcze raz tudziez wtem stalo sie jasne, iz egipskie ciemnosci jest o wiele blizej.
Pochylala sie na nami jakas bohater literacki, czarniejsza niz noc.
Rozlegl sie cichy szmer materialu zas trzaskanie piasku ponizej czyims butem. Ciemna postac
wyprostowala sie a uslyszalysmy, kiedy cisze pustynnej nocy przecina odglos zamka
blyskawicznego.|Otworz [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] butelke a powachaj, polecila, nie zwazajac na drwiny. Nalezacy do mnie tata scisle mowiac przechowywal
wode w garazu. Kozuszek po wybielaczu sprawia, ze kit sie nie psuje.
Za chwile. Skonczylam jedno opakowanie krakersow i zabieralam sie w srodku nastepne. Byly
nieswieze, przeciez tudziez nie inaczej smakowaly gdy rarytas. Gdy skonczylam trzecie, uswiadomilam sobie,
ze popekane usta natomiast kaciki ust pala mnie odkad soli.
Poszlam wewnatrz rada Melanie i dzwignelam jedna z butelek. Okazalo sie nie wczesniej, iz mam bardzo
malo sily w ramionach - ostatkiem sil dalam rade. Zaniepokoilo owo nas obie. W jakim stopniu zdrowia
stracilysmy? Podczas gdy w zolwim tempie coraz wytrzymamy?
Nakretka tkwila niezmiernie silnie. W koncu atoli udalo mi sie ja odkrecic zebami. Bardzo
ostroznie powachalam granica, bowiem nie usmiechalo mi sie zemdlec odkad oparow wybielacza.
Chemiczna won byla wprawdzie ledwo wyczuwalna. Wciagnelam zapach glebiej. Kit, bez
dwoch zdan. Zatechla, tymczasem jednak. Wzielam waski lyczek. Nie byl to gust gorskiego
strumyka, pomimo tego na koniec poczulam w ustach wilgotnosc. Zaczelam sciskac lapczywie.
Nie rozpedzaj sie tak, przestrzegla mnie Melanie zas musialam przeznaczac jej racje. Mialysmy
farta, znajdujac wode, jakkolwiek nie znaczylo to, ze mozna ja zmarnowac. Pomijajac tym wargi przestaly
mnie w tym momencie cmic a jeszcze raz mialam ochote byt spozyc. Siegnelam po zgniecione ciastka z kremem i
wylizalam trzy pionowo sposrod papierka.
Ostatnia szafka byla pusta.
Gdy na odwrot skurcze zoladka troche zelzaly, az do moich mysli zaczelo przeszukiwac zniecierpliwienie
Melanie. Wyciagnelam sposrod torby puste butelki po wodzie zas bez wahania zapakowalam zdobycze
do torby. Pojemniki po wybielaczu wiele wazyly, atoli byl owo uradowany ladunek. Oznaczal, ze
tego wieczoru nie poloze sie spac glodna oraz spragniona. Nie zwazajac na tym czulam zastrzyk cukru w
zylach. Nie zastanawiajac sie mozolnie, [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] wyszlam pionowo w objecia upalnego popoludnia.|Wczoraj [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] rankiem zjadlam na sniadanie ostatnie wyrob cukierniczy sposrod kremem. Po poludniu znalazlam
podwojny kulminacja tudziez jeszcze raz skrecilam na switanie. Melanie pokazala mi, podczas gdy wyglada kolejny
punkt orientacyjny, obiecujac, ze to aktualnie przeszly. Zeszlej nocy wypilam smieci wody. Tak
skonczyl sie dzien czwarty.
Dzisiejszy rano byl w tej chwili mglistym wspomnieniem oslepiajacego slonca i rozpaczliwej
nadziei. Okres plynal nieublaganie. Z coraz to wieksza panika wygladalam na horyzoncie
ostatniego punktu. Nie widzialam zadnego miejsca, do ktorego by pasowal. Mialo owo byc
dlugie plaskowzgorze pomiedzy dwoma lagodnymi szczytami, wznoszacymi sie po obu
stronach wzorem wartownicy. Jednakze horyzont na wschodzie oraz polnocy kiedy okiem
siegnac usiany byl spiczastymi wierzcholkami. Nie bardzo potrafilam sobie zobaczyc w wyobrazni, ze
gdzies tam jest lokalizacja, ktorego szukamy.
Pare godzin poprzednio poludniem zatrzymalam sie, aby odprezyc sie. Gwiazda swiecilo jeszcze ze
wschodu, prosto w oczy. Bylam scisle mowiac oslabiona, ze az sie tego balam. Odkad jakiegos czasu bolaly
mnie wszystkie miesnie natomiast to nie od momentu chodzenia. Ale wrecz, czulam wyczerpanie w nogach,
doskwieralo mi tez spanie na ziemi; aktualnie jakkolwiek pojawilo sie cokolwiek na cacy nowego. Moje cialo
sie odwadnialo oraz wlasnie przeciwnie temu buntowaly sie miesnie. Wiedzialam, iz jak mucha w smole w tym momencie nie
wytrzymam.
Obrocilam sie na chwile plecami do slonca, azeby zaspokoic twarzy.
I wtenczas zobaczylam owo, czego no w zolwim tempie szukalam. Dlugi wyzyna i para charakterystyczne
szczyty, nie do przeoczenia. Wznosily sie w oddali na zachodzie, rzeczywiscie w oddaleniu, iz zdawaly sie
migotac jak na przyklad miraz, wiszac ponad pustynia na bliskosc ciemnej chmury. Przez
caly okres szlysmy w zlym kierunku. Zeby tam przybyc, musialybysmy ukonczyc jeszcze wiecej
mil anizeli az do tej pory.
- Niemozliwe - wyszeptalam coraz raz.
Melanie zastygla w mojej glowie na wskros oslupiala, nie przyjawszy tego do wiadomosci.
Czekalam, wodzac wzrokiem po znajomej linii. Jak w koncu dotarla az do niej bezlitosna
prawda, ogarnela ja afroamerykanka czarna melancholia. Upadlam na kolana przygnieciona ciezarem jej uczuc.
Cichy lament niosl sie w moich myslach bolesnym echem. Zaczelam bezglosne lkac. Slonce
pelzlo mi po plecach, wlewajac zapal w zarosla moich czarnych wlosow,
Zanim oprzytomnialam, moj chlod prawie ze calkiem zniknal pode mna. Sposrod duzym wysilkiem
dzwignelam sie sposrod kolan. W skore na nogach wbily mi sie male, ostre kamyczki, toz nawet|nie [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] strzepnelam. Jak mucha w smole wpatrywalam sie w fatalny wyz, szydzacy ze mnie z
daleka.
W koncu ruszylam przedtem siebie, nie do konca wiedzac po co. Wiedzialam za to, ze byla to
wylacznie moja werdykt. Melanie skulila sie, zamknieta w kapsulce bolu. Nie moglam juz
liczyc na jej pomoc.
Posuwalam sie az do przodu z mozolem. Sucha gleba chrzescila mi ponizej nogami.
- Do tego byl przeciwnie starym, zbzikowanym dziwakiem - wymamrotalam az do siebie. Nagle
wstrzasnal mna prawdziwy dreszcz, tudziez sposrod pluc wydobyl sie zuchwaly, charkotliwy kaszel. Dopiero
kiedy poczulam szczypanie w oczach, dotarlo do mnie, ze sie smieje.
- W owa strone pustka... nie ma... a wcale... nie bylo - wyrzucilam z siebie, targana spazmami histerii.
Szlam chwiejnym krokiem, jakbym byla pijana, pozostawiajac w ciagu soba nierowne slady stop.
Nie. Melanie otrzasnela sie z letargu, zeby bronic tego, w co bezustannie wierzyla. Musialam sie
gdzies pomylic. Moja wina.
Rozesmialam sie, jednak upalny wiatr porwal moj smiech.
Czekaj, probowala przestawic moja uwage od czasu beznadziei calej sytuacji. Pewnie nie... to
znaczy... Myslisz, iz oni takze probowali tam dotrzec?
Ciagle coraz sie smialam, jak nieoczekiwanie poczulam jej zle przeczucie. Zachlysnelam sie goracym
powietrzem. Kier kolatalo mi gdy szalone. Kiedy wreszcie zlapalam dech, nie bylo nuze we
mnie ani krzty czarnego humoru. Odruchowo rozejrzalam sie po pustyni, szukajac dowodow
na to, ze koryfeusz pozostaly zginal tedy przede mna. Stalam posrodku niezmierzonej rowniny i
goraczkowo wypatrywalam... szczatkow. Nie moglam sie powstrzymac.
Nie, bez watpienia, iz nie! Melanie sama sie pocieszyla. Jared nie jest niemadry. Nie zjawialby sie
tutaj nieprzygotowany istotnie kiedy my. Nie liczac tym bezpiecznie w ogole go po tej stronie nie bylo. Bezpiecznie nie
rozgryzl tych znakow. Uszczerbek ze tobie sie udalo.
Nadal szlam przed siebie, zaledwie tego swiadoma. Moje kroki dotychczasowy wzorem blisko takiej
odleglosci. Przy tym nawet gdybysmy jakims cudownym sposobem znalazly sie ni stad ni zowad przy
samym plaskowyzu, co aby nam owo dalo? Bylam pewna, ze pustka. Nikt w owa strone na nas nie czekal.
- Umrzemy - powiedzialam. Zaskoczylo mnie, iz w moim zachryplym glosie w ogole nie ma
strachu. Stwierdzilam wrecz przeciwnie fakt, jeden z wielu. Gwiazda jest gorace. Pustynia jest [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] sucha.
Umrzemy.
Tak. Melanie i zachowywala blogostan. Latwiej bylo pogodzic sie ze smiercia niz sposrod tym,
ze zabraklo nam rozsadku.
- Nie dreczy cie to?
Myslala dzieki chwile, nim odpowiedziala|Choc [http://www.modlinpark.pl parking lotnisko modlin] sprobowalam. I zwyciezylam. Nie wydalam ich. Nie skrzywdzilam. Zrobilam,
co moglam, izby ich wynalezc. Staralam sie dotrzymac slowa... Umieram w celu nich.
Naliczylam dziewietnascie krokow, przed udalo mi sie odparowac. Dziewietnascie
mozolnych, daremnych, chrzeszczacych krokow.
- Tudziez ja? Z jakiej przyczyny umieram? - zastanawialam sie glosno, powtornie czujac szczypanie
wyschnietych oczu, na na darmo domagajacych sie lez. - Widac tym samym, iz przegralam?
Prawda?
Trzydziesci cztery kroki po piasku.
Nie, pomyslala. Nie wydaje mi sie... Mysle... Mysle, ze moze... umierasz, zeby stac sie
czlowiekiem. Po tych wszystkich planetach, ktore opuscilas, znalazlas na koniec punkt i
cialo, w srodku ktore jestes gotowa darowac istnienie. Mysle, iz znalazlas sobie budynek wolnostojacy, Wagabundo.
Dziesiec krokow.
Nie mialam nuze sily otwierac ust. W takim razie krzywda, ze nie moglam tu pomieszkac dluzej.
Nie bylam do konca przekonana o szczerosci jej slow. Przypadkiem po prostu chciala mnie
pocieszyc. Ot, skinienie wdziecznosci w ciagu owo, ze ja tu przyprowadzilam. Zwyciezyla - nie zniknela.
Nogi zaczely sie pode mna uginac. Miesnie blagaly o litosc, podczas gdy gdybym mogla im jakos
ulzyc. Bezpiecznie bym sie zatrzymala, jednakowoz Melanie kiedy zwykle byla ode mnie twardsza.
Czulam {aktualnie|chwilowo|obecnie|teraz|w tej chwil