Просмотр

Istnieje kilka slow-symboli, ktore momentalnie kojarza sie z bardzo konkretna sytuacja, z bardzo konkretnymi wzruszeniami oraz miejscami. [http://www.watoland.pl/ Wata cukrowa] jest jednym z nich. Juz sam proces powstawania waty cukrowej ma w sobie cos wyjatkowego i czarodziejskiego, co potem transponuje na efemeryczny  charakter samego produktu. [http://www.watoland.pl/ Wata cukrowa] powstaje praktycznie z niczego. Z wirujacej pustki wylania sie raptownie biala nic, ktora wylacznie sprawne dlonie obslugujacego maszyne tworcy jest w stanie uchwycic i zgrabnie nawinac na cieniutki patyczek. Tak uksztaltowany przysmak jest przekazywany zniecierpliwionej raczce malego chlopczyka. On rozwija pojedyncze pasma bialego smakolyku i niezdarnie probuje je wrazic do buzi. Probuje uczynic to tak, by sie nazbyt nie ubrudzic. Ale nigdy mu sie to nie udaje. Dlatego wlasnie za kazdym razem, kiedy dostrzega tego pana na krzeselku, siedzacego w najciemniejszym kacie miejskiego skweru, szarpie reke swojej nianki, bo po raz kolejny chce zmierzyc sie z niesforna materia waty cukrowej.  I choc nigdy nie zwyciezy, na zawsze pozostanie to jednym z najprzyjemniejszych wspomnien jego dziecinstwa. Dlatego, za kazdym razem, kiedy, juz jako dorosly czlowiek, ujrzy ten charakterystyczny zarys postaci i towarzyszacego jej sprzetu, podejdzie i znowu kupi ten drobiazg na cieniutkim patyczku. Tym razem nie bedzie juz nawijania na palec i nieudanych prob trafienia do buzi. Tym razem bedzie juz tylko delikatne zmieszanie. Moze nawet nie sprobuje zakupionej waty. Poniesie ja przez kilkanascie metrow i wyrzuci do najblizszego kosza. Przystanie i zdecyduje, ze musi wrocic tu ze swoim dzieckiem, aby ono tez mialo takie wspomnienie, ktore kiedys popchnie go do czegos tak niepowaznego. Po raz kolejny zajrzy do kosza. Pozaluje, ze tak szybko ustapil.